سلام دوستان گرامی . همانطور که وعده داده بودم در این پست به  راهکارهای دست یابی به ذهن واندیشه ای خوش بین می پردازیم .و چه خوب است که برای شروع توجه داشته باشیم به گفتار خدای تبارک و تعالی که میفرمایند:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! از بسیارى از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضى از گمانها گناه است‏

همانطور که می بینید بدگمانی بسیار و سوء ظن نکوهش نشده ، بلکه از ان تعبیر به گناه شده است ، چرا که آثار سوء  بدبینی  ، کژاندیشِی ، آنچنان شدید ومخرب است که  نه تنها موجب  سستی ایمان  ، تشویش های  روحی و سلب آرامش فرد می شود بلکه تداوم داشتن ظن سوء و بدبینی و بدگمانی  موجب سقوط  انسان از قله رفیع اخلاقیات  می شود به گونه ای که  دیگر نه شان خود را می شناسند و نه شان دیگران ، و دیگر پروای ان ندارد که حریم شکنی کند و آبروی خود یا دیگران را به بازی بگیرد وآیا کم گناهی ست ظلم به نفس خویش ؟ آیا کم گناهی است شکستن حریم دیگران و بازی با آبروی آنان ؟؟؟ اما چه کنیم که اندیشه ای والا و ذهنی فعال و خوش بین و آرام داشته باشیم ؟باور من این است که قبل از هرچیز باید به تقویت  ایمان در دل و جان خود بپردازیم به گونه ای که تمام افکار و اندیشه و اعمال و کردار ما تحت الشعاع آن ایمان الهی قرار داشته باشد . حال ببینیم اندیشمندان و روانشناسان در این خصوص چه راهکارهایی را پیشنهاد می دهند

تاثیر ایمان

دکتر بهنام غفاری می گوید : "در مورد نیروی انگیزشی ایمان می توان گفت که همه چیز از اندیشه ها و باورهای ما ناشی می شود و برزبان ما جاری می گردد. بنابراین باید ذهن و زبان خود را هدایت کنیم زیرا اندیشه ، زیربنای عمل است." متاسفانه بسیاری از مردم گرایش ناخودآگاهی به شکست دارند ؛ آنها دوست دارند خود را فرسوده ببینند و نشان دهند که به هر دری زده اند و نیرو و انرژی خود را به پایان رسانده اند .طوری حرف می زنند که گویی از خود دست کشیده اند .اما کافی است  که با ایمان به خدا و توکل بر او نگرش خود را اصلاح کنند و شروع به بهره برداری از امکانات و توانایی هایشان نمایند .در واقع با تغییر نگرش و خودباوری ، به یک ذخیره انرژی استخراج نشده می رسند ؛ گویی به یک پس انداز دست نخورده و عظیم دست می یابند .

خودرا دست کم نگیرید:

ادموند اسپنسر می گوید : "این ذهن ماست که ما را شاد یا ناشاد ، بدبخت یا سعادتمند و غنی یا فقیر می سازد." هرگز خود را دست کم نگیرید و از همه توان خود برای رسیدن به موفقیت استفاده کنید. به این سخن ژرف بیندیشید که : "زندگی کوتاه تر از آن است که بخواهد دست کم گرفته شود." مردم غالبا این حقیقت بزرگ را از یاد می برند که برای رسیدن باید اولین قدم را بردارند و سپس خود را برای برداشتن قدم های بعدی آماده کنند

از شروع های کوچیک راضی باشیم

یک روانشناس سوئدی می گوید : "موفقیت های بزرگ هنگامی نصیب ما می شوند که از شروع های کوچک راضی باشیم." همواره باید به یاد داشته باشیم که :همه راه ها از نخستین گام آغاز می شود .و این گام اول است که دشوار است . و در واقع کسی که به پشت در رسیده است ، تقریبا نیمه سخت سفر را پشت سر گذاشته است.

اولین قدم را بدون تردید بردارید

مشکل اساسی این است که ما از حد آرزو کردن فراتر نمی رویم و اکثرا در برداشتن اولین گام دچار تردید هستیم بی آن که بدانیم چه فسونی در همین گام نخست نهفته است .مساله اینجاست که بیشتر مردم از برداشتن اولین گام پروا دارند و این بزرگترین خطای آنهاست .
آنتونی رابینز در کتاب به سوی کامیابی معتقد است : "ساختمان مغز و اعصاب افراد بشر کم و بیش شبیه به هم هستند ، پس اگر کسی در نقطه ای از دنیا توانسته است کاری بزرگ انجام دهد ، دیگری هم که دارای مغز و اعصاب مشابه اوست می تواند عینا همان کار را انجام دهد و به همان نتیجه برسد ، به شرط آن که ؛ دقیقا از همان راهی که او رفته ، برود و طرز فکر و رفتارش شبیه به او باشد و این همان مشاهده الگوهای موفق است."

آرمانهای بزرگ داشته باشیم نه آرزوهای بزرگ

در مسیر رسیدن به موفقیت هرگز نباید آرزو کردن را با اعتقاد داشتن اشتباه گرفت . آرزو نمی تواند جای ایمان را بگیرد .یک روان شناس می گوید : "همواره سعی کنید آرمان های بزرگ داشته باشید ، نه آرزوهای بزرگ." مسلما کسی که معتقد است نمی توان به این آرزوها رسید ،قادر نخواهد بود پله هایی را که به اوج موفقیت می رسند کشف کند .اندیشه و رفتار چنین افرادی ، از حد رفتار و اندیشه های افراد متوسط فراتر نمی رود .
اندیشه مثبت و خلاق ، نخستین گام برای رسیدن به موفقیت است و هیچ کس ادعا نمی کند که به صرف اندیشیدن یا آرزو کردن همه چیزهای ناممکن ، ممکن می گردند . اما بزرگ ترین گام برای رسیدن به موفقیت های عظیم ، کشف این حقیقت است که "ایمان قادر است کوه را از جا بلند کند."ایمان در دوران ما حتی می تواند کارهایی عظیم تر از جابه جایی کوه ها انجام دهد .اگر دانشمندان ما شهامت ، علاقه و ایمان به فتح فضا را نداشتند ،هنوز ماه تسخیر نشده بود

همه چیز را در اختیار خود بگیرید

مثبت نگری و خوش بینی ، بهترین و ارزان ترین سرگرمی و درعین حال مهمترین ابزار برای رسیدن به موفقیت است .هرگز اجازه ندهید افکارتان علیه شما به کار افتد ! اجازه ندهید زبان شما به زیان شما بچرخد ! نیروهای خود به ویژه ذهن و زبان خود را به خدمت بگیرید و از هراندیشه و هر کلام ، پله ای برای تعالی و پیشرفت خود بسازید .ذهن انسان کارگاه اندیشه است ، کارگاهی که کارش تولید اندیشه است .کافی است اسیر یاس شوید و با کلمات منفی ، دمار از روزگار خود درآورید به جای آن که بگویید :"امروز ، روز بدی است." بگویید :" معرکه است و من امروز می توانم چند کار عقب مانده را جلو بیندازم." بدانید که ؛ نخستین ایستگاه اندیشه ، ایمان داشتن به توانایی های خویشتن است . به خود بگویید که شخص منحصر به فردی هستید و خود را باور داشته باشید.چون اگر شما خودتان را باور نکنید ، برای دیگران نیز مشکل است که شما را آن طور که شایسته است باور داشته باشند .افکار امید بخش را جایگزین اندیشه های یاس آور نمایید .وقتی فرصتی به شما روی آورد ، به خود بگویید :"می توانم انجامش دهم ." فراموش نکنید که ایده ها و نقشه های بزرگ ، گاه آسانتر از نقشه های کوچک هستند!

اصول موفقییت را به صورت عادت درآورید

این شمایید که باید از فرصت ها بهره مند شوید و هنر تماشا کردن و دیدن را بیاموزید .متاسفانه اکثر مردم تماشاگران خوبی نیستند . در حالی که از مشاهده اطراف خود ، درس های ارزنده ای خواهید آموخت .فرانک تایگر می گوید :" هنر گوش دادن را فرابگیرید ؛ فرصت ها گاه به آهستگی در می زنند." همانا خوشبختی بزرگ را باید پشت لحظه های کوچک زندگی صید کرد .اصول موفقیت را به صورت عادت درآورید هر چه بیشتر آن ها را تمرین کنید .
مردم معمولا به پرورش گل و گیاه علاقه دارند ، اما هیچ چیز لذتبخش تر از آن نیست که انسان روند رشد خود را طی یک برنامه منظم ببیند و شاهد شکوفایی جوانه های اعتماد به نفس و خوش بینی خود باشد.و به راستی هیچ چیز در دنیا لذت بخش تر از آن نیست که دریابید در مسیر موفقیت و سعادت خویش گام برمی دارید.

مسافران جاده سبز  خوش بینی و شادی و آرامش ؛ لطف حق همسفرتان و سفرتان پرخیر و برکت باد !